PEYGAMBER EFENDİMİZ:

"Her Peygamberin makbul bir duası vardır. Ben duamı âhirette üm­metime şefaat için bıraktım" buyur­muştur.
Yine İbni Abbâs (r.a.) rivayetin­de Resûl-i Ekrem (s.a.v.):

"Kıyamet günü Peygamberler için altından kürsüler kurulur ve benden başka herkes kürsüsüne oturur, be­nim kürsüm boş kalır.

Ben, dimdik olarak ayakta ve Rabbimin huzurun­da dururum.

Benim korktuğum husus, kendimin Cennete gidip, ümmetimin geride kalmasıdır.

Bu arada: "Ya Rab, ümmetim" derim. Allah ü Teala “Ümmetine ne yapmamı istiyorsun ?” diye sorar.

Ben de: "Ey Rabbim, bir an ön­ce hesaplarını görmeni istiyorum" derim. Böylece durmadan onlara şe­faat ederim. Tâ ki Cehennem'e gön­derilen bâzı kimseler hakkında Rab’bim den bana hüccet verilinceye ka­dar.

O dereceye kadar ki, Cehennem 'in mâliki olan hâzin,"Ya Muhammed, Rabbinin gadabından Ce­hennem kendisinde senin ümmetin­den kimseyi bırakmamış, kimse ora­da kalmamıştır" der." buyurmuştur

 

Peygamber efendimize layık ümmet ve sancağı altında buluşmak temennisiyle..

                                 selam ve dua ile...